Veelgestelde vragen - FAQ's

Nee, wettelijk gezien is niet verplicht.Wanneer wettelijk of feitelijk samenwonende ouders uit elkaar gaan, voorziet de wet geen formele verplichting om een ouderschapsovereenkomst te maken.

Maar…
vanuit praktisch én menselijk oogpunt is dat wél sterk aan te raden.

Waarom?

Omdat er ook na de breuk nog veel te regelen valt: over de verblijfsregeling van de kinderen, over financiële bijdragen, en over de manier waarop jullie als ouders beslissingen nemen.

Het is vanuit mijn perspectief eigenlijk ook eerder onbegrijpelijk dat het níet verplicht is. 

Voor gehuwde ouders immers moet er een regeling over de kinderen worden vastgelegd. Dat principe is eigenlijk heel logisch: kinderen hebben nood aan duidelijkheid en voorspelbaarheid.
Die nood is niet anders omdat hun ouders “slechts” wettelijk samenwoonden. Er is immers ook een scheiding, dus de kans op onenigheid ook erg reëel....

Daarom is het ook voor samenwoners zinvol om een schriftelijke ouderschapsovereenkomst te maken:

• om duidelijke afspraken vast te leggen over verblijf, kosten en overleg,

• om misverstanden en spanningen te voorkomen,

• en vooral om rust te creëren voor jullie kind(eren).

Een ouderschapsovereenkomst is dus niet alleen verstandig, maar ook een vorm van zorg en verantwoordelijkheid: voor jezelf, voor elkaar en vooral voor jullie kind.

Ik geloof natuurlijk dat bemiddeling een ideale manier is voor ouders die graag samen en respectvol afspraken maken. Zodat ze ondanks de partnerscheiding wel samen ouders blijven.

Weet dat je altijd welkom bent.

Via deze link kom je terecht in mijn agenda.

Liefs,

Maaike 

Kort en krachtig: nee.

Hieronder vind je een schematisch overzicht van de verschillen.

Een bemiddelaar werkt neutraal betrekken samen met jullie allebei. Ik leg dus geen oplossing op, en neem zelfs geen beslissingen. Ik ondersteun jullie proces om op maat, samen en respectvol tot oplossingen te komen.

Ik heb een juridische achtergrond, en zelfs ervaring als advocaat in het familierecht. Die komt natuurlijk van pas om jullie ook juridisch te informeren en om afspraken op maat te vertalen naar een juridische overeenkomst. Maar ik ben in de eerste plaats een bruggenbouwer, en dus bemiddelaar. 

Je ontvangt na het oriëntatie- of kennismakingsgesprek een trajectvoorstel afgestemd op jullie situatie. Daarin staan ook helder de tarieven verwerkt.

Ik werk bij voorkeur met vaste trajecten, omdat de kans op succes dan groter is door grote motivatie en het solide engagement. Je kent dus vooraf het kostenplaatje.

Geen verrassingen dus, die bij gerechtelijke procedures waarin ieder een eigen advocaat betaalt wel opduiken. Jullie dragen de kosten van bemiddeling ook samen.

Bemiddeling is vanuit mijn optiek niet enkel een investering in gewoon "een regeling".Je werkt samen en respectvol een integrale overeenkomst uit, maar legt meteen ook de basis voor een gelukkige en hoopvolle toekomst. 

Je werkt aan juridische en praktische aspecten, maar gelijktijdig ook aan het loslaten van de partnerrelatie terwijl jullie de ouderrelatie blijven omarmen. 

Je investeert dus in veel meer dan alleen maar een juridische overeenkomst of een regeling. 

Ja, na homologatie door de rechtbank heeft de overeenkomst dezelfde waarde als een vonnis.

Het doel van een bemiddeling is dus eigenlijk identiek aan het doel van een procedure: een regeling waartoe ieder gebonden is. Alleen is de weg ernaartoe totaal anders. Je legt je lot niet in handen van advocaten en een rechter, maar jullie beslissen zelf en samen over de afspraken. Bereiken jullie een akkoord dan wordt dat vertaald door mij in een juridisch bindende overeenkomst. Die dien ik dan in bij de (Familie)rechtbank om te laten homologeren (= bekrachtigen, goedkeuren bij vonnis). Daardoor krijgt jullie onderlinge overeenkomst exact dezelfde waarde als een vonnis. 

Eigenlijk is dat wel de bedoeling. Misschien klinkt dat nu uitdagend, want praten lukt misschien niet meer goed. Je vertrouwen kreeg misschien een deuk, of jullie vervallen razendsnel in verwijten of oordelen omdat gevoelens het voortouw nemen.

Het is mijn intentie om een ruimte te creëren waarin jullie vrijuit en in vertrouwen kunnen praten. Dus ook emotioneel uitdagende gesprekken kunnen en mogen aangaan.

In functie van het gekozen traject zijn er echter ook individuele gesprekken voorzien. Die zijn dan niet zozeer bestemt om inhoudelijk regelingen en afspraken te bespreken, maar zijn veeleer bedoeld als extra persoonlijke ondersteuning in het proces. Gesprekken over regelingen voer ik dus graag met jullie samen.

Na een eerste ontmoeting (een oriëntatiegesprek of een kennismakingsgesprek stel ik een traject voor, afgestemd op jullie situatie. Mijn ervaring leert immers dat de kans op succes en dus het bereiken van een regeling groter is als het engagement en de motivatie helder is. 

Het traject dat ik voorstel heeft een vaste looptijd. In functie van de keuze die je maakt zal je dus kunnen inschatten hoe lang het proces van bemiddeling duurt.

Veel hangt wat dan het officiële verdere verloop betreft (nadat de regeling via mij werd bereikt en uitgewerkt op papier ) verder af van jullie concrete situatie. Is tussenkomst van een notaris nodig, dan vraagt dat ook tijd. De Familierechtbank kijkt ook eerst nog het dossier na, en wanneer dan vervolgens vonnis wordt uitgesproken hangt af van de rolbezetting van de Familierechtbank. 

Laat ons hopen dat die vraag zich in realiteit niet zal stellen. 

Ik heb de ervaring dat 2 basiselementen cruciaal zijn om de kans op slagen voor een bemiddeling te voorspellen:

• de oprechte intentie en het gemotiveerde engagement van twee volwassenen óm samen en respectvol tot oplossingen te komen,
• het nemen van verantwoordelijkheid voor het proces en de eigen gevoelens

Zijn die basiselementen aanwezig dan durf ik er op vertrouwen dat jullie met mijn professionele ondersteuning en begeleiding er uit geraken.

Helaas zijn er situaties waarin het toch niet lukt.

 Maar ook dan is bemiddeling veelal waardevol. Soms worden wel deelafspraken gemaakt, en worden de overblijvende punten dan toch overgelaten aan een rechter. Vaak is hoe dan ook een grote stap voorwaarts gezet op vlak van communicatie en vertrouwen. In bemiddeling is het immers de bedoeling om verbinding te leggen en elkaar wederzijds te begrijpen. Dat is een belangrijke sleutel voor een constructieve relatie in de toekomst. 

Samengevat: voor de aspecten waarover een akkoord wordt bereikt is er geen akkoord. Dan hangt het af van de situatie, maar is de kans reëel dat één van beide de stap richting een juridische procedure zet zodat een rechter beslissingen neemt.

Zodra jullie een akkoord bereiken, vertaal ik dat naar een overeenkomst op maat en in mensentaal. Zodra deze overeenstemt met jullie regeling en jullie ze ondertekenen dien ik dan in bij de Familierechtbank ter homologatie.

Homologatie wil zeggen dat de rechtbank jullie regeling goedkeurt en bekrachtigt, waardoor ze dezelfde waarde heeft als een vonnis. 

De rechtbank overigens kijkt de regeling wel na, met in het bijzonder oog voor de gedetailleerde uitwerking van de ouderschapsovereenkomst. Er worden echter nooit aanpassingen gedaan. Met andere woorden: een rechter keurt de regeling zoals jullie ze uitwerken goed, zonder aanpassingen te (mogen) doen. Bij onduidelijkheid of vragen van de rechtbank sturen ze de vragen en eventueel verzoek tot verduidelijking naar mij.

Zijn jullie samen eigenaar van onroerend goed en nog steeds op het moment van de officiële scheiding, dan zal inderdaad tussenkomst van een notaris nodig zijn.

Is de woning intussen echter verkocht in vele situaties niet.

Hoe dat dan loopt?

Zodra een regeling wordt bereikt, stuur ik jullie akkoord door naar de notaris van jullie keuze. Heb je zelf geen voorkeur dan zoeken we samen. Ik voer deze communicatie steeds transparant met jullie in cc. De notaris neemt dan de regeling voor het onroerend goed over in een notariële akte.

In de meeste situaties dien ik vervolgens het hele dossier, inclusief de notariële akte in bij de Familierechtbank. Dat hangt echter mede af van jullie situatie: het verloopt anders voor gehuwden dan voor (wettelijke of feitelijke) samenwoners. 

Belangrijk: aan het overnemen van een onroerend goed en de tussenkomst van de notaris zijn kosten verbonden. Om je niet te laten verrassen is het goed daarover ook zelf tijdig te informeren bij de notaris die je wil inschakelen.